Lunes, Pebrero 15, 2010

PAGPAPANATILI NG ARAW NG MGA PUSO



Valentine’s Day. Heart’s Day. Araw ng mga Puso. Bulaklak. Pula. Stuffed toys. Chocolate cake. Regalo. Lahat ng ito ay pawang mga simbolong may kinalaman sa ikalabing-apat ng Pebrero. Kinalakihan ko na ang mga ganitong klaseng pagdiriwang sa araw na ito. Naisip ko lang puwede bang panatalihin natin ang diwa nito araw-araw?

Ang araw na ito ay isa ng kaugaliang halos ginagawa ng lahat ng magkasintahan. Isang pagtatakda ng oras at panahon kung saan ang bawat magkasintahan ay nagsasama, nagdiriwang at kumakain kung saan. May mga regalo pa. Parang Pasko. Tinutulungan nitong madama kung gaano kahalaga ang pag-iibigan ng isa’t isa.

Ngayon, kung nagagawa mo ito sa kasintahan mo, bakit hindi mo gawin sa buong pamilya mo? O lahat ng taong nakapaligid sa iyo? Tandaan na hindi lang laging materyal na bagay ang kailangang ibigay para sa kasiyahan ng mga mahal mo sa buhay. Handa ka ba at taos sa iyong puso ang paghahandog ng simpleng panahon para sa taong nalulungkot at nangangailangan ng kalinga at pagmamahal? Puwede mo na ngang panatilihin ang araw ng mga puso kung gayon.

Sa araw-araw kahit hindi ikalabing-apat ng Pebrero, handa ka bang mag-ukol ng panalangin sa iyong mga kaaway at mga taong kinaiinisan mo? Kaya mo kayang baguhin ang takbo ng iyong utak at iwaglit ang galit sa iyong mga puso? Iwasan ang inggit at iwasang ikumpara ang sarili sa iba?
Pumapayag ka ba na ang pag-ibig ang pinakamalakas na bagay sa mundo, mas malakas sa masama at kamatayan? Puwede mo bang gawin ang lahat ng ito araw-araw?

Kung magagawa mo ito, sinasabi ko ikaw na ang isa sa mga pinakamasayang tao sa mundo! Gusto ko ring subukan. Hindi ko pa nagagawa. Tara sabay tayo!

Walang komento: